De krokusvakantie is weer in knutsel- en kunstsfeer verlopen. Ik vond het heerlijk dat er deze keer geen huiswerkbundel was meegegeven door de school. Zo is er meer tijd en ruimte om zelf creatieve opdrachten uit te denken met de kinderen.

Toch oefenen we ook tijdens de vakanties stiekem rekenen en taal in, zonder dat het te hard opvalt. Ik laat Viooltje bv. uitrekenen in de winkel hoeveel 10 flessen kosten, zo is hij zijn maaltafels aan het herhalen. Qua taal, dicteer ik hem het boodschappenlijstje, waardoor hij onbewust zijn spelling inoefent. Pinkie mag dan de mandarijnen tellen en Viooltje kijkt uit welk land de appels komen. Zo onderhouden ze toch een beetje de leerstof op een toffe manier. Viooltje vindt het ook heerlijk om in de winkel kruiden te zoeken. Ik geef hem dan de zoekopdracht om “oregano” te vinden en dan leest hij ondertussen alle andere kruiden ook. Pinkie oefent de kleuren in bij het kiezen van de yoghurtjes. Mijn boodschappen worden zo ook veel leuker!

De eerste zondag van de krokusvakantie was het Valentijn. Een dag vol hartjes en liefde. Ik vind Valentijn altijd een leuk moment, niet voor de hartjes, cadeautjes of kaartjes maar vooral omdat je met je kind kan nadenken over wat “Liefde” precies is.

Voor kinderen is “houden van” zo vanzelfsprekend, ook al zijn ze nog nooit echt verliefd geweest. Of toch?

Viooltje vroeg wat dat nu eigenlijk was, “verliefd zijn”. Ik zei dat je hart dan sneller klopte en je alleen nog bij die persoon wil zijn. Hij zei me dat hij voor altijd bij zijn broer wil blijven. Is dat dan ook Valentijnsliefde?

Ik moest er zelf even over denken. Draait Valentijn om je liefje of ook om het gezin? Een moeilijke vraag om ’s morgens om 7.30u al over na te denken. En dan ben ík de ochtendmens…

We begonnen de dag met een kleurplaat van Keith Haring. Eerst gaf ik wat uitleg over deze beroemde artiest en nadien drukte ik twee tekeningen af waar mannetjes en een hartje op stonden. Interessant was dat Viooltje eerst gezichten tekende op deze mannetjes. Ik vertelde hem dat Keith Haring altijd zonder gezichten werkte en dat vond hij erg jammer. Toch kleurde hij de gezichten in een andere kleur dan het lijf. Anders kon je niet zien was het hoofd was, vond hij. Voor Pinkie was het allemaal prima. Die kleurde met de veelkleurige potlood alles in en was blij. Ik legde kort uit wat street-art was en hoe Keith Haring beroemd geworden was. Viooltje vroeg of die man dan toestemming had gekregen van de stad om zo te schilderen op de muren.

Pinkie en ik keken die dag nog lang in het boekje “My Art Book of Love”. Dit boekje heeft harde kartonnen bladen voor peuters en toont allerlei kunstwerken met een mooie spreuk rond liefde eronder. Zijn favoriete werk was “Twin 6’Hearts”, een sculptuur van Jim Dine. Hij vond dat er leuk uitzien en wou de hele tijd terug naar die afbeelding. Twee grote rode harten…

Het avondeten met kroketten in de vorm van hartjes, een rode tafeldoek, ledkaarsjes en palmier-koekjes werd opgeluisterd door muziek van Tord Gustavson. Ik vertelde de boys dat dit muziek was uit de tijd dat mama en papa elkaar pas kenden.

De jongens vonden het zalig om te luisteren naar de zoete jazz-klanken en werden er waarachtig zelfs stil van.

Het antwoord op de ochtendvraag wist ik nu wel… Valentijn is een hartjesdag voor iedereen van wie je houdt.